Hoe een matig boek tot interessante vragen kan leiden

Het paasfeest is het belangrijkste feest in de christelijke liturgie. Daar zijn talloze redenen voor te geven. Een wat banale reden kan zijn dat je verlost bent van het tegenvallende boekje dat je las om de veertigdagentijd wat meer verdieping te geven. Die laatste reden gaat dit jaar voor mij op.

Over het algemeen spreekt de Anglicaanse kerkopvatting me erg aan en de church of England brengt elk jaar een zogenaamd lentbook uit. Een boek dat specifiek bedoeld is om te lezen gedurende de veertigdagentijd. Dit jaar was dit ‘Saying yes to life’ van Ruth Valerio. Valerio omschrijft zichzelf als environmentalist and theologian, social activist and author. Ze is momenteel inhoudelijk directeur bij Tearfund. Lees verder “Hoe een matig boek tot interessante vragen kan leiden”

Radical Orthodoxy als reactie op postmoderne filosofie 2/2

Dit artikel is een vervolg op dit artikel, waar een uiteenzetting van radical orthodoxy werd gegeven. Dit artikel plaatst radical orthodoxy te midden van enkele andere theologische stromingen en gaat een paar kritieken op radical orthodoxy na.
Smith wil nu de relatie van het project van radical orthodoxy ten opzichte van andere theologische projecten laten zien. Dit doet hij aan de hand van de geboorteplaatsen van verschillende theologische stromingen:

Lees verder “Radical Orthodoxy als reactie op postmoderne filosofie 2/2”

Radical Orthodoxy als reactie op postmoderne filosofie 1/2

In orthodox-christelijke hoek klinkt met enige regelmaat slecht onderbouwde kritiek op ‘het postmodernisme’, zie bijvoorbeeld hier, hier en hier. De huiver voor het postmodernisme is blijkbaar groot. Tegelijk is er de hoop dat het einde van het postmodernisme nabij is zodat we, zo lijkt het, op oude voet verder kunnen. Daarbij wordt zelden overwogen dat het postmodernisme wellicht op bepaalde punten gelijk zou kunnen hebben en dat confrontatie tussen christendom en postmodernisme zou kunnen wijzen op moderne krachten in het christendom. Krachten die dus veel meer modern dan christelijk van aard zijn. Het kan ook anders. Er zijn ook orthodox-christelijke bewegingen die terdege kennis nemen van het postmodernisme om er vervolgens diepgaand op te reageren. Een zo’n beweging wordt aangeduid met radical orthodoxy. Een groep Britse theologen (vooral Milbank, Ward en Pickstock begon in de jaren ’90 aan die reflectie op het postmoderne denken. Deze post zet het project van radical orthodoxy uiteen. Ik baseer me hierin vooral op Smiths introductie van radical orthodoxy (IRO). Een volgende post zal radical orthodoxy vergelijken met een aantal andere theologische stromingen.

Lees verder “Radical Orthodoxy als reactie op postmoderne filosofie 1/2”

Verlos ons van het religieus analfabetisme

Max Weber heeft ooit gezegd dat hij religieus niet-muzikaal was. Hij was theïst noch atheïst en hij had er niet echt problemen mee als iemand gelovig was. Hij was het zelf niet en kon zich ook niet goed voorstellen het ooit te worden. Jezelf  niet muzikaal noemen betekent dat je in elk geval enige kennis van muziek hebt. Weber gebruikte dus de juiste woorden: hij was terdege op de hoogte van wat religie en godsdienstigheid inhouden. Dat was toen, Weber schreef over zijn niet-muzikaliteit in 1909.

Lees verder “Verlos ons van het religieus analfabetisme”

Participeren moet je leren

Een van de basisvragen van het christelijke leven is hoe christelijk te leven. Hoe ga je om met situaties die een min of meer dwingend appèl op je doen vanuit Bijbelse waarden? Maar ook: omstandigheden, die je niet of nauwelijks christelijk kunt noemen? Wat verwerp je, waar ga je in mee en: hoever ga je mee? Met andere woorden: ethische vragen waar niet klip en klaar een eenduidig antwoord op te geven is. Laat ik een paar voorbeelden geven. Is op vliegvakantie gaan in de huidige ecologische omstandigheden nog christelijk verantwoord te noemen? Hoe zou een individuele christen of de kerkelijke gemeenschap om moeten gaan met een veroordeelde pedofiel? Hoe zouden eenduidige eerlijkheid en pragmatisme zich op de werkvloer moeten verhouden? Er zijn uiteraard nog veel meer vragen te bedenken.

Lees verder “Participeren moet je leren”