Max Weber heeft ooit gezegd dat hij religieus niet-muzikaal was. Hij was theïst noch atheïst en hij had er niet echt problemen mee als iemand gelovig was. Hij was het zelf niet en kon zich ook niet goed voorstellen het ooit te worden. Jezelf niet muzikaal noemen betekent dat je in elk geval enige kennis van muziek hebt. Weber gebruikte dus de juiste woorden: hij was terdege op de hoogte van wat religie en godsdienstigheid inhouden. Dat was toen, Weber schreef over zijn niet-muzikaliteit in 1909.